در اكثر كشورهاي جهان به علت اهميت و كاربرد گسترده زبان انگليسي، آموزش اين زبان از اهميت خاصي برخوردار شده است. نمي‌توان حجم وسيعي از اطلاعاتي كه هر روزه به زبان انگليسي از طريق اينترنت و مقالات علمي در سراسر جهان منتشر مي‌شود، ناديده گفت و ادعا كرد كه مي‌توان با استفاده از ترجمه‌ها خود را همگام با دانش بشري كرد. براي دسترسي به علم و تكنولوژي روز دنيا بايد خود را به دانش زبان دوم كه ترجيحاً زبان انگليسي است مجهز نمود. بدون دانش کافی زبان انگلیسی، شما حداقل در دنیای اینترنت بی سواد محسوب می شوید.
آزمون‌هاي رايج در ايران:
در حال حاضر در كشور ما پنج آزمون جهت نجش سطح آگاهي از زبان انگليسي زبان آموزان پيشرفته‌اي كه قصد شرکت در امتحانات پيشرفته بين‌المللي يا آزمون دكتري داخل كشور را دارند، برگزار مي‌گردد که عبارتند از:
IELTS , TOLIMO, MCHE, TOEFL و GRE
GRE
براي كساني كه مايل به ادامه تحصيل در دانشگاههاي آمريكا، اروپا و اقيانوسيه هستند، مي‌باشد.
TOLIMO
آزمون پیشرفته زبان سازمان سنجش و آموزش کشور است كه همان‌طور كه نامش پيداست توسط سازمان سنجش برگزار مي‌گردد. اينآزمون شامل 140 سوال چهار گزينه اي و يك سوال در بخش نوشتاري در حيطه هاي زباني زير است:
- بخش نوشتاري( يك سوال و مدت پاسخگويي 30 دقيقه)
- ساختار و نوشتار زباني( 40 سوال و مدت پاسخگويي 30 دقيقه)
- خواندن و درك مطلب( 50 سوال و مدت پاسخگويي 55 دقيقه)
- درك مطلب شفاهي( 50 سوال و مدت پاسخگويي 35 دقيقه)
دامنه نمره كل از 217 تا 657 است. نمره بالاتر از 600 عالي ، بين 520 تا 599 خوب، بين 480 تا 519 متوسط و كمتر از 479 ضعيف تلقي مي شود. لازم به ذكر است كه بخش نوشتاري نمره جداگانه دارد و نمره آن بين 1 تا 6 مي باشد كه در كنار نمره كل در كارنامه درج خواهد شد.
MCHE
در مقايسه با امتحانات تافل و IELTS ، ساده‌تر و كم هزينه‌تر است. امتحان MCHE به عنوان مجوز ورود دانشجو به دوره دكتري داخل كشور تلقي مي‌شود و اگر دانشجويي اين مدرك زبان را نداشته باشد، نمي‌تواند به دوره دكتري وارد شود، ولي تنها در داخل كشور داراي اعتبار است.
هم‌اكنون فارغ‌التحصيلاني كه براي جستجوي كار در خارج از كشور اقدام مي‌كنند، بايد حتماً داراي يكي از دو مدرك تافل يا ايلتس باشند. هزينه شركت در اين دو آزمون تقريباً زياد است، اما اين دو داراي اعتباري بين‌المللي هستند.
IELTS
بطور کلی داراي دو نسخه مختلف است: دانشگاهی و عمومی
نسخه دانشگاهی اين آزمون بايد توسط کسانی که مايلند در مقاطع کارشناسی و تکميلی در کشورهای فوق الذکر تحصيل کنند ، گذرانده شود.
نسخه عمومی آزمون مخصوص کسانی است که مايلند در کشورهای انگليسی زبان کار کنند ، آموزش های حرفه ای ببينند يا تحصيلات متوسطه خود را تکميل نمايند.
هر دو نسخه آزمون دارای 4 بخش هستند و هميشه به ترتيب زير برگزار می شوند.
· شنيدن (40 دقيقه)
· خواندن (60 دقيقه)
· نوشتن (60 دقيقه)
· مکالمه (10-15 دقيقه برای هر متقاضی)
آزمون IELTS ميزان توانايی های زبان افراد آزمون شده را تعيين می کند. در اين آزمون نمره قبولی يا مردودی وجود ندارد ، بلکه در آن طيفی از نمرات داده می شود که طی آن توانايی های شما در هريک از آزمون های چهارگانه و نيز نمره عمومی شما تعيين شده است. وقتی شما درخواست ورود به دانشگاه يا کالجی را تسليم می کنيد آنها تعيين می کنند که برای پذيرش در هر دوره آموزشی شما چه طيفی از نمرات مختلف را بايد بدست بياوريد
TOEFL
داشتن همان‌طور كه گفته شد. براي تمامي متقاضيان غير انگليسي زبان كه قصد ورود به كالج‌ها يا دانشگاههاي انگليسي زبان را دارند، ضرورت دارد. اين آزمون براي اولين‌بار در سال1964 برگزار شد و هم‌اكنون در بيش از 110كشور جهان قابل اجراست. شمار كساني كه تاكنون مدرك تافل را اخذ كرده‌اند نيز بيش از 20ميليون نفر است. اين آزمون از سال 2005 از حالت برگه‌‌اي يا paper-based (PBT) و كامپيوتري يا computer-based (CBT) خارج شد و هم اكنون به صورت اينترنتي يا Internet-based test (IBT) برگزار مي‌شود. نت برداري تنها در اين نوع تافل مجاز مي‌باشد ، ضمناً موارد امتحاني نيز تاحدي تغيير كرده است. با پاسخ صحيح دادن به 65 تا 70 درصد از سوالات مي‌توان نمره قبولي را كسب كرد. امتياز آن براي 2سال قابل استفاده است و پس از آن باطل مي‌گردد. اين آزمون كه چهار ساعت به طول مي‌انجامد، 4بخش دارد و هر بخش براي سنجش يكي از مهارت‌هاي زباني مي‌باشد.(البته در هر بخش نياز به بكارگيري مهارت‌هاي ديگر نيز هست.)
موارد امتحاني در امتحانات TOEFL، MCHE, IELTS تقريباً با هم مشابه و شامل موارد زيراست:
1. خواندن (reading) : در اين بخش پس از آوردن متن‌هاي كوتاه، پرسش‌هايي در خصوص محتوي، منظور نويسنده و نتيجه‌گيري از متن، مطرح مي‌گردد. در شيوه جديد آزمون تافل (اينترنتي) در سوال‌ها، تفسير كردن، پركردن جاي خالي و تكميل كردن خلاصه متن گنجانده شده است. به طور كلي در اين مورد دانش اوليه كفايت نمي‌كند بلكه بايد از راه قياس و نتيجه‌گيري پاسخ داد.
2. گوش دادن(listening) : در اين قسمت سوالاتي در خصوص عقيده و منظور صحبت كننده (يك شخص) يا مكالمه كنندگان (دونفر) كه پخش شده است، مطرح مي‌گردد. از آنجا كه اين جملات يكبار پخش مي‌شوند پس مهارت فرد شنونده بايد در سطح بسيار بالايي باشد كه حتي اگر نمي‌تواند بخوبي صحبت كند، ولي بايد بتواند حرفهاي ديگران را بفهمد.
3. صحبت كردن(Speaking) : اين مورد جزو تغييرات به وجود آمده در نوع جديد(اينترنتي) است. شخص آزمون دهنده بايد در اين بخش به پرسش‌هاي مطح شده كه در مورد علايق و تجربياتش است، پاسخ دهد. انتظار مي‌رود شخص در اين بخش نظر و اطلاعاتش را به وضوح و درست و مرتبط با موضوع ارائه دهد و حتي از نظرش دفاع كند.
4. نوشتن(Writing): در اين بخش در مورد موضوعي خاص ، آزمون دهنده بايد مطلبي بنويسد و نظر خود را با دلايل بياورد. در نتيجه بايد كاملاً از لحاظ ذخيره لغات و مهارت نگارش قوي باشد. همچنين در اين قسمت شما بايد روش مقاله‌نويسي را ياد گرفته باشيد، زيرا کيفيت و نحوه نگارش شما بررسي خواهد شد.
ساختار دستوری(STRUCTURE) كه جزو شيوه‌‌هاي قبلي بوده است در حال حاضر وجود ندارد. اما روشن است كه بدون آشنايي كافي با گرامر نه خوب مي‌توان صحبت كرد و نه خوب مي‌توان نوشت.
